Le fils de l'autre (2012) van Lorraine Lévy

Twee baby's worden in het ziekenhuis verwisseld, en de ouders komen daar pas 18 jaar later achter. En om het nog ingewikkelder te maken is de ene jongen een Jood en de andere een Palestijn, of andersom zo u wilt. En als zo'n onderwerp door een Franse regisseur lekker gladjes wordt verfilmd dan weet je wat je te wachten staat: voorspelbare op burgerdiscussie gerichte, politiek-correcte braafheid. Ben dus na een halfuur maar opgestapt toen alle clichés me te veel werden.

Er zijn de laatste tijd weer veel Franse films te zien, zonder uitzondering vaardig gemaakt, maar ze zijn me vaak te gelikt en te voorspelbaar in hun drang om iets controversiëlerigs aan te roeren.

trailer